Solis Review

Solis Review

Tuin en Park Techniek februari 2018

Het oog wil ook wat; die wijsheid brengt Solis duidelijk in praktijk. Ten opzichte van de oude 26 ziet de nieuwe er gelikt uit. Met vier ledkoplampen kijkt hij eigentijds de wereld in. Dat mag ook, want zijn techniek is vooral westers, met componenten van Bosch, Rexroth en Carraro. Van die laatste zit de transmissie op de grotere typen. De 26 heeft een bak van Solis zelf. Met de pook valt na een beetje oefenen kraakloos te schakelen, maar het aantal keuzes (zes voor- en twee achteruit) is beperkt. Ivo Ditewig van Solis Nederland in Schipluiden (ZH) weet dat. Bij transport en stationair werk via de aftakas is het geen probleem. Bij verzorging en grondbewerking kan het knellen, ook omdat de aftakas niet onafhankelijk is. De 26 met hydrostaat en onafhankelijke aftakas (die komt deze zomer) zal dan beter passen. De huidige mechanische bak loopt van 1,5 tot 17,0 km/h. Onze versie had op de achteras 33x15.5-16.5-banden van BKT met gazonprofiel. Die zorgen voor een meerprijs van 595 euro. Standaard zijn 8.3-20-banden met nokken gemonteerd.

Met zijn breedte van 139 cm op gazonbanden (106 cm standaard) is de Solis voldoende compact. Met een draaicirkel van 6,40 meter over de buitenkant van de voorwielen is hij ook voldoende wendbaar. Die cirkel is met de voorwielaandrijving ingeschakeld 7,15 meter. Ook dat is klein. Minstens zo plezierig is het sturen: dat kost nauwelijks kracht. Met de motor op stationair draai je het wiel met de pink rond. Dat is handig voor het geval de 26 ingezet wordt met een voorlader. Het niet-verstelbare stuurwiel vraagt rechtsom ruim drie omwentelingen en linksom ruim vier. Dat is het gevolg van één stuurcilinder; die geeft ook een gering inspanningsverschil tussen linksen rechtsom. Het differentieelslot bedien je met de hak van de rechtervoet. Het slot komt er pas weer uit als de spanning van de verbinding is. Bij de voorwielaandrijving is dat ook het geval. Dat moet je weten en soms moet je iets achteruitrijden. Bij het differentieelslot helpt even tegensturen. Zonder dat slot is de draaicirkel verder te verkleinen met de stuurrem. Het (ont)koppelen van de pedalen is makkelijk te doen en ook op het enkele pedaal past een grote schoen. Bij het gaspedaal is de hoek die de rechterknie maakt vrij scherp. Gelukkig is er ook een robuust handgas rechtsonder het stuur. De driecilinder 1,3 liter Mitsubishi draait stationair 900 toeren en trilt dan iets. Dat zie je ook aan de spiegel. Vanaf 1.700 toeren draait hij als een zonnetje en heeft dan geen enkele moeite de 1.115 kg van onze Solis vlot op gang te brengen. Volgas onbelast maakt de motor 3.100 toeren. Het maximumvermogen van 24 pk zit daar een fractie onder. Rond 2.600 toeren zitten de 540 en de 1.000 op de aftakas. Er is ook te kiezen voor 540 en 540E. De spiegel heeft links op de motorkap een praktische plek. De tankdop is afsluitbaar en de tank heeft een inhoud van 29 liter.

De hendel voor de hydrauliek komt links van de stoel omhoog en laat zich goed bedienen. Het dubbelwerkende ventiel zit bij de actieprijs van 8.750 euro inbegrepen. De beide snelkoppelingen zitten goed bereikbaar links achter de stoel. De opbrengst van de oliepomp is 15 liter per minuut. De hefkracht van 600 kg in de kogels voldoet voor een trekker als deze. Beide hefstangen zijn verstelbaar. De bedieningshendel van de hef – die heeft alleen positieregeling – zit op het rechterspatbord. De slag (met aanslagnok) is groot, maar dat stoort niet. Op het linkerspatbord zit de handrem. De motorkap laat zich makkelijk openen en geeft ruim toegang tot de driecilinder van Mitsubishi. Centraal voorin zit een solide massaschakelaar. Prima. Ook de accu en het luchtfilter zijn makkelijk te bereiken. Hetzelfde geldt voor het motorolie- en het brandstoffilter. Op het rechterspatbord zit een klein gereedschapskistje, met daarin twee mannetjes voor de snelkoppelingen van de hydrauliek. Netjes.

De actieprijs omvat naast één dubbelwerkend ventiel ook de neerklapbare veiligheidsbeugel met zwaailamp en verder alle techniek zoals in dit verhaal beschreven. Voor de gazonbanden rekent de importeur extra (zie prijslijst). Je krijgt bij Solis dus veel trekker voor het geld. Bij deze 26 gelden de karige transmissie en de niet-doordraaiende aftakas als beperkingen. Die knelpunten zijn weg bij de hydrostatische versie die deze zomer komt. Het kan dus lonen daar op te wachten.

In het midden de pook met drie versnellingen voor- en één achteruit. Links daarvan het hakpedaal van het differentieelslot. Rechts de hendel voor de vierwielaandrijving. Op de voorgrond in het geel de toerenschakeling van de aftakas.

Bij een trekker met stugge diagonaalbanden, zonder cabine en zonder geveerde vooras is het ietwat komisch om te praten over rijcomfort. Dat komt bij de Solis alleen van de mechanisch geveerde stoel, maar het is niet veel. Daarvoor is de verticale slag aan de kleine kant. Ook de overige verstelmogelijkheden zijn beperkt. Het is wat je van een trekker in deze klasse verwacht: enigszins spartaans. Dat je buiten zit, is prima op warme en droge dagen, maar minder geslaagd als het koud en nat is. Voor die situaties is de Solis leverbaar met een cabine. Die klinkt op papier beter dan dat hij in de praktijk is, want je wordt door zo’n klein onderkomen nogal gehinderd bij de op- en afstap, in het zicht en in het contact met de buitenwereld. En juist op dat laatste punt laat een cabineloze trekker zich van zijn sterkste kant zien. Ook de Solis. Je stapt er via een trede op 35 cm makkelijk op. De afstap gaat het beste met het been over het stuur. Op beide spatborden zit een handige handgreep. Bij de opstap moet je met de voet die over de tunnel gaat goed om de contactsleutel denken. Die steekt midden onder het stuur namelijk prominent uit de console. Je verkoopt hem onbedoeld gauw een trap. De draaiknop voor de verlichting zit ook op die plek, maar die steekt minder ver uit. Onder die kop zit het hendeltje voor de richtingaanwijzer. Die vind je daar spontaan niet. Ook naar de peilstok van de motorolie is het even zoeken.

De hef tilt 600 kg in de kogels. Beide hefstangen zijn verstelbaar en er zijn stabilisatiekettingen. De aftakas biedt qua toeren de keuze uit 540 en 540 E of 540 en 1.000. Voor aanhangers is er een zwaaiende trekhaak.

Het sturen met de Solis 26 vraagt weinig kracht. De enkele stuurcilinder ligt voorlangs, de spoorstang achterlangs. De uitlaat blaast zijn gassen linksvoor schuin naar beneden. De wielbasis is 1.560 mm.